بازی کارتی UNO
UNO در زبان های ایتالیایی و اسپانیایی به معنای یک می باشد که در بازی دسته جمعی انو نیز هدف بازی رسیدن به تک کارت و در نهایت استفاده از آن کارت و برنده شدن می باشد.
بازی دسته جمعی اونو در سال 1971 با ایده شخصی به نام Merle Robbins یک پیرایشگر اهل اوهایو خلق شد. Merle که علاقه زیادی به بازی های کارتی داشته است این ایده را با خانواده خود به اشتراک می گذارد و این باعث می شود تا آنها بعد از بازی های پیاپی با دوستان و اقوان به این نتیجه برسند که سرمایه ای 8 هزار دلاری را جمع آوری کرده و 5000 دست از بازی دسته جمعی اونو را به تولید برسانند.
روش بازی کارتی اونو :
اونو را می توان با دو نفر یا بیشتر شروع کرد. به هر نفر 7 کارت داده می شود و بازیکن پخش کننده کارت بازی را شروع خواهد کرد و دیگر بازیکنان در جهت عقربه های ساعت به بازی ادامه می دهند.
بعد از آنکه هر یک از بازیکنان 7 عدد کارت خود را دریافت و مرتب کردند، نفر پخش کننده کارت، بقیه کارت ها را در وسط بازی به پشت روی هم قرار می دهد و یکی از کارت ها را برگردانده ، طوری که خود به عنوان شروع کننده بازی نیز می باشد. حال او باید کارت هم شکل و یا همرنگ کارتی که بر روی زمین قرار دارد را در دست خود بیابد و روی آن بیاندازد. بعد از آنکه نفر اول بازی را شروع کرد دیگر بازیکنان باید در جهت عقربه های ساعت بازی را ادامه دهند . این نکته را باید در نظر داشته باشید که بازیکنی که کارت مشابه یا همرنگ کارت بر روی زمین نداشته باشد باید یک کارت بردارد.