تعریف و تمجید در کودکان
1-کردار و عملکرد کودک را مورد تحسین قرار دهید نه خودش را
کودکان و نوجوانان نیاز دارند که به خاطر همان چیزی که هستند ، صرف نظر از آنچه که می توانند انجام دهند، مورد تایید و پذیرش قرار گیرند.
کودک و نوجوان چه موفق شود و چه نشودبه خاطر سعی و تلاشش باید تحسین و تشویق شود. اگر والدین تنها زمانی که کودکشان استعداد و شایستگی از خود نشان می دهد ، او را قبو و تایید کنند،آنگاه رسیدن به کمال برای کودک به کاری یکنواخت و کسل کننده تبدیل می شود.
2-فرایند سعی و تلاش را مورد تحسین قرار دهید نه نتیجه کارش را
وقتی فرزندان کوچک هستند، فرایند آزمودن برای آنها حیاتی و بسیار مهم است . آنان نمی توانند به طور کامل و شایسته بنویسند ، نقاشی کنند یا ریاضیات را درک کنند.
در آغاز کار ، آنچه تولید می کنند ، کمتر از فرایند یادگیری اهمیت دارد.
اما بعدها ،نتیجه کارشان هم اهمیت پیدا می کند، بنابر این اگر در آغاز،چیزی اشتباه است یا به قدر کافی خوب نیست ، کم و بیش همان است که هست. انتقاد سازنده ،راه پیش رفتن را به کودک و نوجوان می نمایاند و تلاش هایی را که فرزند تا آن نقطه به عمل آورده ، مورد تحسین و تقدیر قرار می دهد.
3-عملکرد مشخصی را مورد تمجید و تحسین قرار بدهید
با ذکر جزئیات شرح دهید کجای کاری که کودک و نوجوان انجام داده خوشحال کننده است ، به طوری که بچه ما بفهمد چه کاری را به طرز صحیح انجام نداده است و مجددا چه کار باید بکند.
4-کودک را با صراحت و بدون اما و اگر و گوشه و کنایه مورد تحسین قرار دهید
برای گرفتن بهترین نتیجه ،تعریف و تحسین باید رک و صریح ابراز شود ، بدون اما و اگر ، گوشه و کنایه درباره شکست های گذشته یا تضعیف کردن نتیجه.
حرف هایی مثل خوب عمل کردی ، تعجب می کنم که تنبلی نکردی یا مشق امشب خوب است
چرا قبلا از این کارهای خوب نمی کردی ؟ هرگونه تاثیر مثبتی را که ممکن است تعریف و تحسین داشته باشد خنثی و بی اثر می کند.
5-تحسین و تعریف باید واقعی و صارقانه باشد
همانطور که در مورد بزرگساان صدق می کند، تمجید دروغین از کودک و نوجوان،نوعی اهانت ناخوشایند به او محسوب می شود. تحسین وتمجید دروغین ،خوآگاهی کودک را زایل می کند.اعتماد او را به پدر و مادر یا هر بزرگسال دیگر از بین می برد و ممکن است ترس از شکست را در او افزایش دهد
و ......
برگرفته از کتاب
ایجاد انگیزه در کودکان
نویسنده الیزابت هارتلی برونر