بیماری سرخک در کودکان

بیشتر کودکانی که واکسینه نشدند در سال‏ های اول زندگی خود سرخک را تجربه می‎‌کنند. یک بیماری که با لکه‌های پوستی قرمز و تب و التهاب پوستی خودش را نشان می‌دهد. سرخک یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که از طریق ترشحات آب دهان، بینی و به طور کلی مایعات مخاطی بدن و تنفس منتقل می ‏شود.

علائم سرخک در کودکان و نوزادان

سرخک یک مرحله نهفته دارد و بعد از آن علائمش به طور شدید خود را نشان می‌دهد. علائم اولیه بیماری، حدود ده روز تا دو هفته بعد از ورود ویروس به بدن آغاز می‎شوند. علائمی مانند تب، آبریزش بینی، قرمزی چشم‎ها و وجود لکه‎های ریز سفید در داخل دهان هستند. چند روز بعد از این‌ها، روی پوست آرام آرام پر از لکه‌های قرمز می‌شود. این لکه‎ها ابتدا روی صورت و گردن کودک به وجود می‎آید و کم کم کل بدن را می‎پوشانند. مرحله دوم تب و گلودرد و علائم خفیف شبیه به سرماخوردگی است و مرحله سوم برون‌ریزی شدید پوستی، در مرحله چهارم یعنی انتقال، کودک دیگر نشانه بالینی ندارد اما هنوز می‌تواند ناقل بیماری باشد.

درمان سرخک در کودکان  :

درمان مشخصی برای  سرخک در کودکان وجود ندارد. با این حال ، برخی اقدامات می تواند برای محافظت از افراد آسیب پذیر که در معرض ویروس قرار گرفته اند ، انجام شود. خوردن ویتامین های آ بسیار مفید است.

اگر فردی نسبت به این بیماری واکسینه نشده باشد ،  ممکن است واکسیناسیون سرخک طی 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرخک امکان پذیر باشد تا از فرد در برابر بیماری محافظت کند. اما اگر پس از تزریق سرخک بیماری ایجاد شود این بیماری معمولاً علائم خفیف تری دارد و مدت زمان کمتری ادامه پیدا خواهد کرد.