گروه خبري : یادداشت ها
تاريخ انتشار : 1397/07/17 - 09:27
كد :10

دلیل بازی نکردن کودک با اسباب بازی چیست؟

یکی از سوال‌هایی که شاید برای برخی از پدر و مادرها مطرح شود، دلیل بازی نکردن کودک با اسباب بازی است. آیا بازی نکردن کودک با اسباب بازی دلیل خاص روانشناسی دارد یا نشانه‌ای از یک بیماری است؟شاید دغدغه خیلی از والدین نظم اسباب بازی کودکان باشد اما دغدغه مهمی که برای بسیاری ممکن است به وجود آید، بازی نکردن کودک با اسباب بازی است.

یکی از سوال‌هایی که شاید برای برخی از پدر و مادرها مطرح شود، دلیل بازی نکردن کودک با اسباب بازی است. آیا بازی نکردن کودک با اسباب بازی دلیل خاص روانشناسی دارد یا نشانه‌ای از یک بیماری است؟شاید دغدغه خیلی از والدین نظم اسباب بازی کودکان باشد اما دغدغه مهمی که برای بسیاری ممکن است به وجود آید، بازی نکردن کودک با اسباب بازی است. بسیاری اوقات بازی نکردن کودک با اسباب بازی دلیل ساده‌ای دارد و هیچ جای نگرانی ندارد. دکتر کریستوفر ویلارد، نویسنده کتاب «افزایش انعطاف‌پذیری: هوش و دانش خانواده‌های شاد و کودکان در حال رشد» می‌گوید: زیاد اتفاق نمی‌افتد که پدر یا مادر یک کودک بگویند «ای کاش فرزندم اسباب‌بازی‌های بیشتری داشت». به هر حال، والدین برای مرتب کردن اتاق فرزندان خود زمان زیادی صرف می‌کنند. اما ممکن است کنجکاو باشید که « دلیل بازی نکردن کودک با اسباب بازی چیست؟» در حالی که کودک تمام خانه را به هم می‌ریزد، بنابراین ممکن است تمایل داشته باشید که به جای کمیت، کیفیت بازی کودک خود را ارتقا دهید.

بازی نکردن کودک با اسباب بازی چه دلیلی دارد؟

بازی نکردن کودک با اسباب بازی

دلیل این امر این است که شاید مساله این نیست که کودک شما چه تعداد اسباب‌بازی دارد، بلکه باید دید که آیا این اسباب‌بازی‌ها برای کودک مناسب هستند یا خیر. وی اضافه می‌کند:کودکان به جای ارتباط سطحی با بیشترین تعداد ممکن اسباب‌بازی، نیاز به سلطه بر اسباب‌بازی‌های خود دارند. شاید در روزهای ابتدایی حیات کودک خود توجه کرده باشید که کودکان به طور مکرر یک کتاب یا بازی را درخواست می‌کنند. این تکرار ممکن است برای ما بزرگسالان آزاردهنده باشد، اما به طور حتم برای رشد شناختی کودک حیاتی خواهد بود.ویلارد به تحقیقاتی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد زمانی که کودکان اسباب‌بازی‌های زیادی دارند، کمتر قادر به یادگیری از آن‌ها و سلطه بر آن‌ها هستند. وی می‌گوید: احتمالا مشاهده کرده‌اید که کودکان زمانی که از وسایل بی‌ارزش، بازی‌ها یا اسباب‌بازی‌های جدیدی ابداع می‌کنند، تا چه حد خلاق و درگیر آن لوازم هستند. اگر نیاز را مادر اختراع بنامیم، شاید دل‌زدگی پدر آن باشد.

استفاده از قدرت تخیل کودک

اگر کودک شما به اسباب‌بازی‌های خاصی علاقه ندارد، بنابراین می‌توانید با توسل به قدرت تخیل او، کودک را تشویق کنید تا از آن اسباب‌بازی‌ها دست بکشد. به عنوان مثال، از کودک خود بپرسید که کدام یک از اسباب‌بازی‌ها تنها است یا کدام حیوان عروسکی باید به خانه خود برود؟ تصور داستان سفر آن اسباب‌بازی می‌تواند به راحت‌تر دست کشیدن از آن کمک خواهد کرد.لوئیس ساتلر، روانشناس کودکان در لس‌آنجلس می‌گوید: شما همچنین می‌توانید از طریق انتخاب اسباب‌بازی‌های مورد علاقه فرزند خود، و نه خرید آخرین اسباب بازی روز بازار، علاقه کودک خود به اسباب بازی‌های خاص را تحریک کنید. من اعتقاد دارم که کودکان می‌توانند از طریق قرار گرفتن در معرض شرایط و انتخاب‌های مختلف، به علاقه‌مندی‌های خود پی ببرند. برای نمونه، کودکی که پارک را دوست دارد، ممکن است بازی‌ها و اسباب‌بازی‌های متحرک بزرگ را ترجیح دهد. اما شما می‌توانید به وسیله اضافه کردن لوازم بازی حرکتی کوچک مانند گچ نقاشی به مجموعه بازی‌های کودک خود، اوضاع را تغییر دهید. از طرف دیگر، کودکی که موزه علوم را دوست دارد، ممکن است به تمام اسباب‌بازی‌های STEM (اسباب‌بازی‌هایی با قابلیت آموزش علم، فناوری، مهندسی و ریاضی) علاقه داشته باشد، بنابراین می‌توانید از طریق آشنا کردن آن‌ها با موسیقی و هنرهای نمایشی، خلاقیت آن‌ها تقویت کنید.

استفاده از اسبا بازی های عادی همراه با بازی‌های فکری

همچنین مطمئن باشید که اسباب‌بازی‌های عادی مانند عروسک‌ها یا ماشین‌ها هم به ایجاد پویایی گروهی و مهارت‌های میان فردی کودک کمک می‌کنند. ساتلر می‌گوید:کودکان اغلب از این دسته اسباب‌بازی‌ها برای کمک به بحث درباره زندگی خود استفاده می‌کنند؛ بنابراین افزودن بازی‌های فکری به این دسته اسباب‌بازی‌ها، به رشدکودک همراه با آموزش حل مساله، آموزش مشارکتی و سایر مهارت‌های آموزشی به آنان کمک خواهد کرد.

اسباب بازی های مشابه

الیزابت استیت مدیر مرکز Joyful Parenting Coaching می‌گوید:کمک به کودک جهت شناخت اسباب‌بازی مورد علاقه خود، مزیت دیگری دارد و آن این است که می‌توانید به هم ریختگی منزل خود را کمی رفع کنید.فرض کنید فرزند شما کارهای هنری و ساخت کاردستی را دوست دارد و قفسه‌های شما از باقیمانده کیت‌های نیمه‌کاره پر شده است. از کودک خود بخواهید تا به شما بگوید که از ساخت کدام یک از این کیت‌های بازی خوشحال و راضی است و سپس به او پیشنهاد دهید که کیت‌های دیگر را با یک کیت بازی مشابه آنچه که به آن علاقه دارد، جایگزین کنید.به عنوان مثال، اگر فرزند شما به کیت بافندگی که به عنوان هدیه تولد برای او خریده‌اید علاقه دارد و تمام پروژه‌های مربوط به آن را انجام داده است، بنابراین شاید بخواهید لوازم مشابه با آن اسباب‌بازی را برایش تهیه کنید تا پروژه‌های بیشتری را انجام دهد. اما اگر تنها یک ساعت یا بیشتر با کیت گل‌سازی بازی کرده و دیگر به سراغ آن نرفته باشد، می‌توانید آن را از بین اسباب‌بازی‌های فرزندتان حذف کنید. استیت ادامه می‌دهد:مزیت این کار در این است که وقتی شما از تلاش هنری او (در اینجا لوازم بافندگی) حمایت می‌کنید، رها کردن کیت گل‌سازی بدون استفاده را برای کودکتان ساده‌تر می‌کند.بنابراین این طور به نظر می‌رسد که با یافتن بهترین اسباب‌بازی برای فرزندتان، نه تنها به علاقه‌مندی‌های کودکتان پی می‌برید، بلکه در این مسیر از قدرت چانه‌زنی والدین (پدرانه یا مادرانه) خود هم استفاده خواهید کرد. بازی نکردن کودک با اسباب بازی در بیشتر موارد ناشی از وجود گزینه‌های زیاد برای بازی است در صورتی که کودک به دنبال تسلط بر داشته‌های خود است.